معرفی کامل درخت عرعر و خواص آن

معرفی درخت عرعر:

درخت عرعر بسیار سریع رشد می کند و ارتفاع آن به 30 متر می رسد. پوست تنه آن صاف و دارای خطوط عمودی می باشد. شاخه های آن در ابتدای جوانه زدن کرک دار و به رنگ زرد یا قهوه ای می باشد . برگ های آن به صورت شانه ای است که طول آن به یک متر هم می رسد. سطح بالایی برگ ها سبز تیره و سطح پایینی به رنگ خاکستری متمایل به سبز می باشد. برگچه ها به صورت سرنیزه ای هستند و حالت تخم مرغی شکل دارند.

گل های این درخت کوچک و به رنگ زرد تا سبز می باشد. برخی از گل ها نر، برخی دیگر ماده هستند. کاسه گل کوتاه است و دارای 5 کاسبرگ می باشد. کاسبرگهای این درخت از گلبرگهای آن بزرگتر است . میوه های آن در ابتدا سبز بوده و بعد قرمز متمایل به قهوه ای می شود.

از پوست خشک شده تنه و ریشه های درخت عرعر به عنوان داروی گیاهی استفاده می شود.

محل رویش درخت عرعر:

این درخت در ابتدا در چین رویش داشته، که به مرور زمان در برخی از نقاط جهان شامل شمال آمریکا، شمال اروپا و شرق آسیا کشت می شود. در برخی از مناطق ایران به صورت خود رو و در برخی از نقاط کاشته می شود.

نحوه جمع آوری داروی درخت عرعر:

در تمام طول سال می توان پوست تنه و شاخه های این درخت را جمع آوری کرد و سپس پوسته خارجی آن را جدا کرده و در زیر نور خورشید خشک کرد. پس از اینکه خشک شد، مواد زائد را از آن جدا می کنند بعد آن را می شویند و مجدداً خشک می کنند.

ترکیبات درخت عرعر:

تانن ها، کواسینوییدها شامل آیلانتون و کواسین، ایندول آلکالوییدهای بتاکاربولیک.

خواص درمانی درخت عرعر:

این گیاه قابض، ضد تب، ضد اسپام و ضد مالاریا می باشد.

برای درمان گرفتگی عضلات، آسم، تپش قلب، صرع، سوزاک و دفع کرم های روده ای از این گیاه استفاده می شود.

همچنین این گیاه برای درمان اسهال، اسهال مزمن، اسهال خونی مزمن و قاعدگی دردناک استفاده می شود.

مهمترین نوع استفاده از درخت عرعر برای درمان مالاریا می باشد که به صورت گسترده از آن استفاده می شود.

جهت درمان اسهال می توانید 5 گرم پوست درخت عرعر را در 150 سی سی آب جوش،  دم کنید و در دونوبت یکی صبح و دیگری شب يک قاشق چايخوری از آن را بخورید.

برای درمان زخم های انگلی پا كه همراه با خارش می باشد، مقداری از برگ های این گیاه را بجوشانید و با آن پاهای خود را بشویید.

افرادی که ناراحتی ورم پروستات دارند می توانند  پوست ریشه این درخت را دم کرده و به مدت یک هفته صبح و عصر یک قاشق چایخوری از آن را میل کنند.

برای درمان سوء هاضمه و ناراحتی های گوارشی و روده‌ ای می توان پوست ریشه این گیاه را دم کرده و روزی دو نوبت ، صبح و شب یک قاشق چایخوری از آن را میل کنند.

به دلیل آنکه این گیاه مدر می باشد لذا برای افرادی که مشکل سنگ های مجاری ادرار و کلیه دارند مفید است.

عواض جانبی :

مصرف بیش از اندازه این گیاه باعث بروز تهوع، سردرد، سرگیجه، اسهال و خارش اعضای بدن می باشد.

در مصرف بیش از حد این گیاه ، موجب مسمومیت های شدید و حتی کشنده می شود لذا بدون مشورت با اطباء از مصرف آن پرهیز شود. مقدار مجاز مصرف حدود 6 تا 9 گرم می باشد.

روش نگهداری:

این گیاه باید در مکانی خشک، تمیز و دور از بید نگهداری شود.