معرفی درخت عرعر:
درخت عرعر بسیار سریع رشد می کند و ارتفاع آن به ۳۰ متر می رسد. پوست تنه آن صاف و دارای خطوط عمودی می باشد. شاخه های آن در ابتدای جوانه زدن کرک دار و به رنگ زرد یا قهوه ای می باشد . برگ های آن به صورت شانه ای است که طول آن به یک متر هم می رسد. سطح بالایی برگ ها سبز تیره و سطح پایینی به رنگ خاکستری متمایل به سبز می باشد. برگچه ها به صورت سرنیزه ای هستند و حالت تخم مرغی شکل دارند.
گل های این درخت کوچک و به رنگ زرد تا سبز می باشد. برخی از گل ها نر، برخی دیگر ماده هستند. کاسه گل کوتاه است و دارای ۵ کاسبرگ می باشد. کاسبرگهای این درخت از گلبرگهای آن بزرگتر است . میوه های آن در ابتدا سبز بوده و بعد قرمز متمایل به قهوه ای می شود.
از پوست خشک شده تنه و ریشه های درخت عرعر به عنوان داروی گیاهی استفاده می شود.
محل رویش درخت عرعر:
این درخت در ابتدا در چین رویش داشته، که به مرور زمان در برخی از نقاط جهان شامل شمال آمریکا، شمال اروپا و شرق آسیا کشت می شود. در برخی از مناطق ایران به صورت خود رو و در برخی از نقاط کاشته می شود.
نحوه جمع آوری داروی درخت عرعر:
در تمام طول سال می توان پوست تنه و شاخه های این درخت را جمع آوری کرد و سپس پوسته خارجی آن را جدا کرده و در زیر نور خورشید خشک کرد. پس از اینکه خشک شد، مواد زائد را از آن جدا می کنند بعد آن را می شویند و مجدداً خشک می کنند.
ترکیبات درخت عرعر:
تانن ها، کواسینوییدها شامل آیلانتون و کواسین، ایندول آلکالوییدهای بتاکاربولیک.
خواص درمانی درخت عرعر:
این گیاه قابض، ضد تب، ضد اسپام و ضد مالاریا می باشد.
برای درمان گرفتگی عضلات، آسم، تپش قلب، صرع، سوزاک و دفع کرم های روده ای از این گیاه استفاده می شود.
همچنین این گیاه برای درمان اسهال، اسهال مزمن، اسهال خونی مزمن و قاعدگی دردناک استفاده می شود.
مهمترین نوع استفاده از درخت عرعر برای درمان مالاریا می باشد که به صورت گسترده از آن استفاده می شود.
جهت درمان اسهال می توانید ۵ گرم پوست درخت عرعر را در ۱۵۰ سی سی آب جوش، دم کنید و در دونوبت یکی صبح و دیگری شب يک قاشق چايخوری از آن را بخورید.
برای درمان زخم های انگلی پا كه همراه با خارش می باشد، مقداری از برگ های این گیاه را بجوشانید و با آن پاهای خود را بشویید.
افرادی که ناراحتی ورم پروستات دارند می توانند پوست ریشه این درخت را دم کرده و به مدت یک هفته صبح و عصر یک قاشق چایخوری از آن را میل کنند.
برای درمان سوء هاضمه و ناراحتی های گوارشی و روده ای می توان پوست ریشه این گیاه را دم کرده و روزی دو نوبت ، صبح و شب یک قاشق چایخوری از آن را میل کنند.
به دلیل آنکه این گیاه مدر می باشد لذا برای افرادی که مشکل سنگ های مجاری ادرار و کلیه دارند مفید است.
عواض جانبی :
مصرف بیش از اندازه این گیاه باعث بروز تهوع، سردرد، سرگیجه، اسهال و خارش اعضای بدن می باشد.
در مصرف بیش از حد این گیاه ، موجب مسمومیت های شدید و حتی کشنده می شود لذا بدون مشورت با اطباء از مصرف آن پرهیز شود. مقدار مجاز مصرف حدود ۶ تا ۹ گرم می باشد.
روش نگهداری:
این گیاه باید در مکانی خشک، تمیز و دور از بید نگهداری شود.
